T?m kaybeden ?ocuklar adına bir kez daha ezildi y?reğim. Hem de ne kaybediş ne acımasızca ne anlamsızca ve ne hesap sorulamayan. ?yle bir kaybedişin ardından t?m hayatı bir mecburiyetler silsilesi gibi yaşamaya başlama hali. Sahi şimdi farklı mı? Bir koku, bir g?l?ş, bir hatıranın hayali yansıması değiştirir mi bu hali? Birka? saat i?inde b?y?mek zorunda kalanlar, bu resmi t?m ayak izlerinde taşıyanlar ?yle yine birka? saat i?inde bambaşka bir d?nyanın par?ası olabilirler mi? Kendi adıma kurgulanan bu hayatın i?inde kimseleri kırmadan ama i?imdeki koca ?atlakla yaşarken, yalnızlığımı, eğretiliğimi, ait olamayışımı biraz olsun hafifletir mi bu koku ve sahibi acaba? ?yk?lerinde yarattığı atmosferlerde okuyucuyu hik?yenin i?ine ?ekmeyi başaran Ebru Atar ?zdil, bizi bazen h?zn?n yaralayıcı g?lgesinde tutup bazen de umudun sıcacık kollarına bırakıyor. Başarılı kurgusu, sade ve etkili diliyle K?lt?r Bakanlığı ilk eser desteğine layık g?r?len eserinin hak ettiği kıymeti g?r?p sadık okurlarla buluşması dileğimizdir.
