юмор и сатира ЛитРес

Я была там, где быть не должна.В тот вечер все было обычным и размеренным, жизнь шла своим чередом, пока я не очнулась на полу в лужи собственной крови…Люди, судьбы, эмоции, взгляд со стороны дает определенный смысл и темы для размышления. Не судите строго, надеюсь на Вашу улыбку в разных моментах. Публикуется в авторской редакции с сохранением авторских орфографии и пунктуации.

Bu g?n Azərbaycan şairi, inqilab?ı-satirik, m?təfəkkir, ictimai xadim və m?əllim, Mirzə Ələkbər Sabirin anadan olmasının 160-cı il d?n?m?d?r. Mirzə Ələkbər Sabir ХХ əsr Azərbaycan ədəbiyyatının b?y?k simaları arasında fərqlənən g?rkəmli sənətkardır. O, həqiqi хalq şairi, yeni Azərbaycan şerinin yaradıcısıdır. Onun şeirləri yarandıqları zamanın ən doğru bədii sənədləri, ХХ əsrin əvvəlinin salnaməsidir. Əsrin nəfəsi ilə nəfəs alan şair ş?urları, vicdanları hərəkətə gətirən qələmiylə həyatın ictimai təzadlarını a?ıb g?stərən etirazlı, təəss?bkeş bir ədəbiyyatın g?zəl n?munələrini yaratmışdır. Vətəndaş şair yolunu insanlara məhəbbəti naminə se?miş Sabirin əsərləri insan ləyaqətini al?aldan hər bir şeyə qarşı m?barizədə ovхarlanmış silah idi və indi də ?z kəsərini itirməmişdir. Bədii d?ş?ncənin v?sət və dərinliyi, məhz satirada ifadə olunan ictimai amal və vicdanın ?lviliyi və b?llurluğu ilə Sabir b?t?nl?kdə milli poeziyanın simvoludur, vətəndaş tipinin, milli q?rur və bəşəri vicdan təcəss?m? olan sənət və sənətkar tipinin yeni təzah?r?, həqiqi davamıdır. Vaqif sadəliyi, Mirzə Cəlil demokratizmi, F?zuli psiхologizmi, Nizami epizmi – hamısı Sabirdə ?zvi vəhdət təşkil edir. B?y?k şairin b?t?n əsərlərini əhatə edən bu ikicildliyin ikinci cildində 1911-ci ildə yazdığı satirik şeirlərlə yanaşı, m?əllifin ictimai-siyasi və fəlsəfi lirikası, n?vhə və mərsiyələri, qəzəlləri, məktəb uşaqları ???n qələmə alınmış şərqi, mənzum hekayə və təmsilləri, tərc?mələri, hekayə və felyetonları, ədəbi-publisist məqalələri, m?хbir yazıları və məktubları toplanmışdır.

Mirzə Ələkbər Sabir min illik ədəbiyyat tariximizin gеniş g?ylərini bəzəyən bənzərsiz sənət ulduzudur. Оnun “Hоphоpnamə”si başdan-ayağa z?lmə, ətalətə еtiraz, insan haqqına və hеysiyyətinə qarşı ?еvrilmiş hər şеyə ?syan və ittihamnamədir. Fitrətən milli və xəlqi şair оlan Sabir xalqın ictimai-sоsial və psixоlоji dərdlərini sоn dərəcə dəqiqliyi ilə və ?rək yanğısıyla dеyən, fəryadında g?lən, g?l?ş?ndə ağlayan vətəndaş sənətkardır. Q?drətli şair оxucusunu da b?t?n bu dərdlərin alоvuna b?r?məyi, оnu da ?z? qədər alоvlandırmağı bacarmışdır. Bəzən satiranı bеlə ?stələyən, ?rək par?alayan lirikasıyla Sabir bu g?n də m?asirdir. Sabir əsərlərinin tam k?lliyyatı оlan bu ikicildliyin birinci cildinə şairin 1906-1910-cu illərdə yazmış оlduğu satirik şеirlər tоplanmışdır. Cild xrоnоlоji prinsip əsasında hazırlanmışdır.

ПАМЯРКОТЫ это небольшие смешные, иронические, сатирические рассказы, в стихотворной форме. А с учетом белорусской ПАМЯРКОВНОСТИ (покладистости) я их называю – ПАМЯРКОТЫ. Пожалуй, вы слышали знаменитый, классический анекдот о белорусской ПАМЯРКОВНОСТИ (ПОКЛАДИСТОСТИ): «Во время оккупации, немецкий комендант собрал на городской площади все население и объявил, что завтра вас будут вешать. И чтобы обязательно все явились к 10-00 и без опозданий. И вдруг из толпы голос: „А веревки с собой приносить?“А теперь, как этот анекдотичный случай выглядит в виде – ПАМЯРКОТА:ЕДИНОГЛАСНО!Нас завтра будут Вешать? – Классно!!!Да, мы двумя руками „ЗА“, Причем – единогласно!Позвольте только Лишь спросить,С собой веревки Приносить?

Планета Земля в опасности. Еще мгновение и она полыхнет ядерным пламенем межгалактического конфликта. Только Мария Максимовна Балалайкина, способна остановить эти трагические для планеты события. Случайно, она становится обладателем символа вселенской власти – это инопланетный кристалл «молодырь». Старым он возвращает молодость, молодых сохраняет от старости, а обладателю, дарует силу способную поставить любую цивилизацию на колени. ФСБ, МВД и бандиты ищут её по всей стране с целью завладеть удивительным кристаллом. 8 миллиардов человек замерли в ожидании конца света. Удастся ли предотвратить апокалипсис, вы узнаете, дочитав эту книгу до конца.

Sabit Rəhmanın “Əliqulu evlənir” komediyasında yeni və m?stəqil bir sosial-əxlaqi məsələ – “yalan” problemi ?z əksini tapır. Bu isə Sabit Rəhmanın, həm də d?vr?n komediyaya marağında, tamamilə, təbii bir mərhələ idi: uzun bir m?ddət həqiqətə yox, ill?ziyaya xidmət edən satiranı bir m?vzu kimi yalan maraqlandırmaya bilməzdi. “Əliqulu evlənir”də yalan, bir problem kimi, yenə də hələ vəzifə ehtirasının materiallarında təhlil edilir. Komediyada vəzifə xəstəliyi, kabinet, telefon, kağız, protokol azarı: b?rokratiya ilə ehkam, eqoizm və yaltaqlıq arasında daxili vəhdət klassik realist səviyyədə tapıla və həll oluna bilər. Əliqulu sanki yuxudan ayılır və birdən xəbər tutur ki, vəzifə əldən gedir, stol əldən gedir. Klassik faciənin “nə etməli?”, “necə etməli?” sualı onun qarşısında “stolu necə saxlamalı?” şəklində durur. O, “ya stol, ya da he? nə” qətiyyəti ilə hərəkət etməyə qərar verir. Xilas ???n y?ksək r?tbəli bir şəxslə qohum olmaqdan başqa ayrı ?arə tapmır. Komik sujetin əsasında da əldən gedən stolu zorla saxlamaq ???n Əliqulunun g?stərdiyi səylər durur. Əliqulunun komizmi həmişə telefon və stol dalında rahat yuva tapan t?feylinin və nadanın komizmidir. Məhz vəzifə təşnəliyi komediyada Əliqulunun şakəri, vərdişi, azarı kimi klassik səviyyədə işlənmişdir.

""Toy"" və «„Xoşbəxtlər“» komediyasının uğurlu taleyi tezliklə m?əllifin adının A.Korney?uk, B.Romaşov, İ.İlf, V.Petrov, M.Zoşşenko kimi d?vr?n satirikləri ilə yanaşı ?əkilməsinə səbəb olmuşdur. A.Qlebov onun «„Toy“» əsərini tərc?mə etdikdən sonra belə bir qənaətə gəlmişdi: «„O, (Sabit Rəhman – B.Ə.) Sovet İttifaqının ən yaxşı komediyanəvisləri ilə bir sırada duran dramaturqdur. S.Rəhmanın komediyalarında gənc Şekspir komediyalarını xatırladan ruh, coşqun nikbinlik var“». Sabit Rəhman həm də XX əsr Azərbaycan komedioqrafiyasının və kinodramaturgiyasının g?rkəmli n?mayəndəsidir. «„Molla Nəsrəddin“»in 25 illik fəaliyyətinə xitam verildiyi bir d?nəmdə o, felyeton, hekayə və komediyaları ilə nəinki onu yaşatmağa nail oldu, hətta həyati riski bahasına «„Bizə məzhəkə jurnalı lazımdır“» («„Ədəbiyyat qəzeti“») – deyə satirik jurnalın vacibliyini irəli s?r?rd?. Elə həmin ərəfədə yazılan «„Toy“» satirik komediyası ilə yeni tipli komediya janrının əsası qoyulur.