"Tiyatrolarda sahneye konan oyunlar, b?yle evlerde, aileler arasında ge?en ger?ek maceralardan alınmış değil midir? O h?lde ?tekiler taklit, berikiler asildir. Hik?yecilerle tiyatro yazarlarının hemen daima yazı ortamlarını teşkile hizmet edenler ?? kişidir: Karı, koca, bir de ?şık… Bizim oyunumuzda bu ?? kişi tamam değil mi? İşte ben, karı; Naki en g?l?n? bir komedyaya aptallık sermayesi olacak yaratılışta bir koca. Sen de ?şık… Sonra bu ?şık, koca olacak, ?teki zavallı sevda acıları i?inde kalacak. Sonu? kocam i?in biraz feci olacak ama bununla komedyamızın esas neşesi bozulmaz. ??nk? bazı g?l?necek şeylerin aslı incelense ağlayacak şeylere rastlanır. Genellikle g?ld?ğ?m?z şeyler kendi budalalıklarımızdır. B?y?k yazarların maskaraya alma sermayeleri insanların b?nl?ğ? değil midir? Hemcinsinin g?ld?r?c? h?llerine g?lmekte gizli g?zyaşları vardır. Fakat ben artık felsefede bu kadar derinleşmeyi sevmem. Doğrusu Naki i?in ağlayamam. Ger?eği anlayınca o kendi h?line yine kendi ağlasın. G?zlerimize yazık değil mi? Bizim hesabımıza akması gereken g?zyaşlarını o d?ks?n…" Edebiyatımızda doğalcılığın ve ger?ek?iliğin en ?nemli kilometre taşlarından biri olan H?seyin Rahmi G?rpınar, sanatı, halkı y?celtmek i?in bir ara? olarak g?rm?ş bu nedenle ?zerine gitmediği, eleştirip alay etmediği hi?bir toplumsal kurum bırakmamış, sanat yaşamı boyunca hep aklın ve mantığın yanında olmuş, eserleriyle toplumun ?ağdaşlaşması yolunda yobazlığa, gericiliğe, bağnazlığa, s?m?r?c?l?ğe karşı savaşmıştır; bunu yaparken mizah ?gesini ustaca kullanmış, İstanbul’un kenar semtlerinde, mezarlıklarında, ?ingene mahallelerinde, k?şklerinde, Şirket-i Hayriye vapurlarında, gazinolarında, sayfiyelerinde dolaşmış, okurlarını da dolaştırmıştır. Eserlerinde yapmacıksız bir yerlilik vardır; konak hanımefendisinden g?ndelik?iye, mirasyedilerden i? g?veyilere, dilencilerden dadılara, kalfalara, ?ingenelerden Rumlara, Ermenilere, Yahudilere kadar kimi ve neyi konu almışsa onu yerli renkleriyle betimlemesini bilmiştir.
Нажми для увеличения фото
