Bir Aşk Bir ?lke Bir Gece

“Seni kendime sakladım. Elimin değmediği ellerini ve dokunamadığım sa?larını usulca y?reğimin rafına kaldırdım. Y?r?d?ğ?m yolların sana ?ıkması i?in değil, bir g?n seninle birlikte y?r?mek i?in bekledim t?m duraklarda. Sevdiğin olmak i?in değil, seni seven olmak i?in adadım ?mr?m?. Koltuğun en rahat yerini, masanın başındaki sandalyeyi sana ayırdım. Sakallarını, g?zlerini ve ellerini başka kimse g?rmesin diye gecenin karanlığıyla ?rtt?m de hepsini kendime sakladım. Bu d?nyadaki cennetimizi sonsuzluğa taşımak i?in ahretlik bir tutkuyla sevdim seni. Seni, kendime sakladım. Hangi yağmurda ıslanıp ?ş?d?ysen, ısıtmak i?in seni, y?reğimin yangınını sensizlik ?ırasıyla ateşledim. Seni g?nl?me yakıştırdım, niyet ettim sonsuza kadar kendimi sana saklamaya.”G?nl?k duyguların, ge?ici heveslerin, anlık iltifatların h?k?m s?rd?ğ? değil, ebed? g?zelliklerin barındığı “biz” mabedine d?n?ş? anlatan ?arpıcı bir aşk hik?yesi.?m?r denilen seyr?seferde k?inatın işaret ettiği mesajların ışığında kendini keşfetme arayışı ve tevafukların izinde bir hakikat yolculuğu…Canı yanacak diye korkan niyet etmeden d?ns?n yolundan.

Sabahattin Ali'nin ?ocuklar i?in yazdığı masalları renkli ve resimli olarak ilk kez yayımlandı.

Elit tabakadan gelen, saygın ve centilmen bir yedek subay, hayatının heyecanının kaybolduğu g?nlerden bir g?n, at yarışı seyretmeye gider. Yarış esnasında yerde başkasına ait bir bilet bulur ve bu biletle at yarışı oynayıp para kazanır. Hem ihtiyacı hem de hakkı olmayan bu parayı alıp c?zdanına koyması, yedek subayın hissiyatında birtakım ?alkalanmalara sebep olur. Yedek subay işlediği bu hırsızlık su?u sebebiyle hem su?lanmaktan korkup yaptığı işten utan? duymakta hem de i?inde yer aldığı burjuva d?nyasının kemikleşmiş yaşantısından kendini dışarı atmanın mutluluğunu yaşamaktadır. 36 yıllık yaşamında ilk kez kendini bu kadar canlı hisseden başkahramanımız, i?ten i?e muhta? olduğu sevgi isteğiyle beraber, kaybettiği benliğini bulma yolculuğuna d?şecek ve ?evresinde g?rmezden geldiği insan hik?yelerinin farkına varmaya başlayacaktır. Bu tutkunun fırtınasıyla bir kapı a?ılmıştı. İ?ime doğru bir derinleşme oldu. Haz dolu bir baş d?nmesiyle i?imdeki bu bilinmeyene bakarken hem korktuğumu hem de mutlu olduğumu hissettim. ?evremde g?lerek ve sohbet ederek dalgalanan binlerce insanın i?inde ben kendimi, i?imdeki o yitik insanı arıyordum, hatırlamanın o b?y?l? s?recinde yılları yoklayarak gerilere gittim. (…) Artık size ait değilim, artık değilim; belki y?kseklerde, belki diplerde, dışarılarda bir yerlerdeyim; fakat asla ve asla sizin burjuva refahınızın d?z kumsallarında değilim artık.(…) Hayır, artık asla o insan olmak istemiyordum. Ge?mişteki o kusursuz, duygusuz, d?nyadan kopuk centilmen olmak istemiyordum, su?un ve dehşetin t?m derinliklerine dalacak olsam da artık ger?ek yaşamı istiyordum!

"Tiyatrolarda sahneye konan oyunlar, b?yle evlerde, aileler arasında ge?en ger?ek maceralardan alınmış değil midir? O h?lde ?tekiler taklit, berikiler asildir. Hik?yecilerle tiyatro yazarlarının hemen daima yazı ortamlarını teşkile hizmet edenler ?? kişidir: Karı, koca, bir de ?şık… Bizim oyunumuzda bu ?? kişi tamam değil mi? İşte ben, karı; Naki en g?l?n? bir komedyaya aptallık sermayesi olacak yaratılışta bir koca. Sen de ?şık… Sonra bu ?şık, koca olacak, ?teki zavallı sevda acıları i?inde kalacak. Sonu? kocam i?in biraz feci olacak ama bununla komedyamızın esas neşesi bozulmaz. ??nk? bazı g?l?necek şeylerin aslı incelense ağlayacak şeylere rastlanır. Genellikle g?ld?ğ?m?z şeyler kendi budalalıklarımızdır. B?y?k yazarların maskaraya alma sermayeleri insanların b?nl?ğ? değil midir? Hemcinsinin g?ld?r?c? h?llerine g?lmekte gizli g?zyaşları vardır. Fakat ben artık felsefede bu kadar derinleşmeyi sevmem. Doğrusu Naki i?in ağlayamam. Ger?eği anlayınca o kendi h?line yine kendi ağlasın. G?zlerimize yazık değil mi? Bizim hesabımıza akması gereken g?zyaşlarını o d?ks?n…" Edebiyatımızda doğalcılığın ve ger?ek?iliğin en ?nemli kilometre taşlarından biri olan H?seyin Rahmi G?rpınar, sanatı, halkı y?celtmek i?in bir ara? olarak g?rm?ş bu nedenle ?zerine gitmediği, eleştirip alay etmediği hi?bir toplumsal kurum bırakmamış, sanat yaşamı boyunca hep aklın ve mantığın yanında olmuş, eserleriyle toplumun ?ağdaşlaşması yolunda yobazlığa, gericiliğe, bağnazlığa, s?m?r?c?l?ğe karşı savaşmıştır; bunu yaparken mizah ?gesini ustaca kullanmış, İstanbul’un kenar semtlerinde, mezarlıklarında, ?ingene mahallelerinde, k?şklerinde, Şirket-i Hayriye vapurlarında, gazinolarında, sayfiyelerinde dolaşmış, okurlarını da dolaştırmıştır. Eserlerinde yapmacıksız bir yerlilik vardır; konak hanımefendisinden g?ndelik?iye, mirasyedilerden i? g?veyilere, dilencilerden dadılara, kalfalara, ?ingenelerden Rumlara, Ermenilere, Yahudilere kadar kimi ve neyi konu almışsa onu yerli renkleriyle betimlemesini bilmiştir.

"Masallarla dalga ge?en ve aklı fikri futbolda olan Mert, kendini tuhaf bir masal diyarının tam ortasında bulur, ?stelik tuhaf bir prensesle! Tuhaftan da tuhaf bir kehanetin başkahramanı olduğunu anlayınca ise ?ıldırır. Ucunda tuhaf bir kupa ma?ı olduğunu ?ğrenen Mert bu masala katlanır ve tuhaflıkların bitmediği bir maceraya atılır. Macera boyunca prensesle didişmekten de vazge?mez tabii. Ha, bir de Mert'i şok eden, takımın dillere destan bir kadrosu vardır ki sormayın gitsin! Lider olmanın, sorumluluk almanın, baskı altında karar vermenin ?nemiyle birlikte takım olmanın değerinin anlatıldığı iyilik ve k?t?l?ğ?n bu acayip karşılaşmasında kazanan kim acaba?"

"Gustave Flaubert'in 1838'de kaleme aldığı ilk romanı Bir Delinin Anıları, yazarın kendisinin de dahil olduğu burjuva toplumuna, onun sahte ilişkilerine eleştirel bir bakış, kimi zaman alaycı bir yergi. İmk?nsız fakat tutkulu platonik bir aşkın t?m yaraları, ibadet haline gelmiş bilin?li bir yalnızlığın t?m buhranları, hem fiziken hem de ruhen gelişmenin t?m ?alkantılarının i? i?e ge?tiği roman, otobiyografik ?zellikler de taşıyor. Klasik edebiyatın en etkili kalemlerinden biri olan Flaubert'in T?rk?ede ilk kez yayınlanan bu ilkgen?lik eseri, hem Madam Bovary'de zirve yapan yazınını hem de i? d?nyasını anlamak i?in mutlaka okunması gereken bir roman. «„A? g?zlerini kibirli, aciz insan evladı, a? g?zlerini toz zerresine tırmanmaya ?alışan zavallı karınca! ?zg?r olmakla, adını iyi koyduğunu, k?t? koyduğunu yapabilmekle ?v?n?yorsun. Biliyorsun başına geleceği ve istiyorsun ki bir an evvel kesilsin cezan, zira iyiden saydığın neyi yapmasını bilirsin ki sen? Talimatı kibirden almadan, ?ıkarını hesap etmeden tek bir hareket yaptın mı ?mr?nde?“»"

"Zeynep Uzunbay, rotasını şiirden hik?ye ve romana ?eviren bir kalem iş?isi. Acı Bir Kuş onun ilk kurgu eseri. Yazar bu kitapta kendisiyle, ?ocukluğuyla, ailesiyle, toplumla ve hayatla derin bir hesaplaşmaya giriyor. Romanın başkişisi Turna'nın '80 darbesini izleyen karanlık zamanlardaki gen?liğini, bir işkencehanede ?ağırdığı ışıklı ?ocukluk anları eşliğinde okuyoruz. G?ky?z? gibi bir şey ?ocukluk, hi?bir yere gitmiyor, diyen Cansever'in izleğinde Uzunbay, kendini tanımak isteyenin ?nce ?ocukluğunu tanıması gerektiğini hatırlatıyor. Bekliyoruz. Bizim zamanımız da şu herkesinkinden olsa ya! Bizim zamanımız canımıza okuyor. Bizim zamanımız ikiy?zl?! Kalleş! Biz polisin kom?nisti! Amiralin şeriat?ısı! Yoldaşımızın orospusu! Turna, T?rkiye haritasında bu kez. Dağlara zıplıyor, nehirlerden atlıyor. Kapıkule sınır kapısı!"

"Fransız edebiyatının sıradışı kalemi Henri Michaux, 30'lu yılların başlarında ger?ekleştirdiği uzak Asya yolculuğunu Asya'da Bir Barbar'da anlatıyor. «„İki hayal arasındaki ger?ek“» olarak adlandırdığı bu yolculuk sırasında, yaşamında ilk kez g?rd?ğ? topraklardan ve halklardan edindiği izlenimleri kendi ger?eklik s?zgecinden ge?irerek ?z?ms?yor. Bu halklar ile Batı Avrupa halklarının farkları ve Avrupalıların onların k?lt?rel pratiklerinden ?ğrenebilecekleri şeyleri iyi niyetli fakat uzlaşmaz bir bakış a?ısıyla, esprili bir dille anlatıyor. Bir başkasının yolculuğuymuş, bir başkasının keşifleriymiş gibi bir yandan kendisini yabancılaştırarak, bir yandan da Batılı perspektife yabancılaşarak tuttuğu bu yolculuk g?ncesinde hakim kanıyı alaşağı edip Batı'nın barbarlığını şiirselliği elden bırakmadan vurguluyor. Hindistan, Endonezya, ?in ve Japonya topraklarında kaleme aldığı bu g?ncenin direncine ve kişilikli tarzına bizzat yenik d?şen Michaux, okurları etkisi altına alacak metniyle ilk kez T?rk?ede…"

Memduh Şevket Esendal, yaşamı boyunca yer tuttuğu ?nemli ve kıdemli mevkilere tezat oluşturacak tarzda hik?yeler kaleme almıştır. Kendine has ?slubu ve kelimeleriyle sıradan insanların sıradan ?yk?lerini yazmayı kendine misyon edinen Esendal, bu ?zelliğiyle her zaman halka yakın durmuştur. Mutlu Bir Son, Esendal’ın belli bir s?re okuyucuya ulaşamayan ?yk?lerini bir araya getirmesi bakımından ?nemli bir eserdir. İ?indeki bir?ok hik?ye, Esendal’ın ?zellikle aile temasını nasıl işlediğini a?ık?a g?stermektedir. Aile i?indeki sağlıklı veya sağlıksız ilişkiler, maddi zorluklar, evlilikteki hassas dengeler gibi t?rl? ailevi meselelerden dem vuran Esendal, bu hik?yelerde ?ekirdek aileye olan bakışını da yansıtmaktadır. "Sen ?alış, git o b?y?k yerlerde otur, yaşa; iste, isteyen adamın yapacağının ucu bucağı yoktur. Ben daha ?oğunu istemeyi bilmiyordum. Sen isterken hi?bir şeyi kendine b?y?k g?rme."