Marcel Proust

• Cem Akaş ile s?yleşi: “Edit?r ciddiye alınmaktan başka bir şey istemez.” • May Sarton: Bir Romanın Tasarımı Notos yaptığı b?t?n yazar dosyalarını kalıcı bir kaynağa d?n?şt?ren anlayışıyla bu sayısında doğumunun y?z ellinci yılını kutladığımız Fransız yazar Marcel Proust’a y?neliyor. Proust’un Kayıp Zamanın İzinde romanlarını okumaya başladığımız zaman her ?nı bir?ok başka ?na d?n?şt?ren b?y?k bir zenginlikle karşı karşıya olduğumuzu g?r?r?z. Notos’un Marcel Proust’un sadece romanlarını değil denemelerinden mektuplarına t?m anlatılarını mercek altına alarak bu zenginliği g?stermeyi ama?ladığı dosyada Nedret ?ztokat Kılı?eri, Zeynel Kıran, Andr? Gide, Ayşe Eziler Kıran, Rainer Maria Rilke, ?ağatay Yılmaz, B?lent ?ağlakpınar, Selin G?rses Şanbay, Thierry Laget ve Sophie Basch’ın yazıları; Onur Aşkın, Virginia Elena Patrone ve ?zge Ekmek?ioğlu’nun desenleri yer alıyor. Notos’un bu sayısında bug?ne kadar farklı yayınevlerinde edit?r, yayın y?netmeni, yayın danışmanı, yayın y?netmeni yardımcısı olarak ?alışan, ?eşitli dergileri ve kitap dizilerini y?neten yazar, ?evirmen ve edit?r Cem Akaş ile edit?rl?k kurumu ve t?rleri, T?rkiye’deki ve d?nyadaki yayıncılık, edit?r beklentileri ve m?dahaleleri ?st?ne bir s?yleşi var. Aganta b?l?m?nde g?n?m?z edebiyat d?nyasına ve g?ncel kitaplara dair yazılarıyla Alper G?ng?r, Alev Bulut, Esin Akşar, Aslı İdil Kaynar, Pınarnaz Eren ve G?khan Yavuz Demir yer alıyor. Bir Yazarın Se?tikleri b?l?m?nde Haydar Erg?len okunmasını zorunlu g?rd?ğ? kitapları, Sema Aslan ise en ?ok etkilendiği yazarı nedenleriyle birlikte Notos’a anlatıyor. Or?un T?rkay ve Eylem Ata G?le? kısa sorulara kısa yanıtlarla kendi yazarlık ser?venlerini ve yayımlanan son kitaplarını anlatıyor. Foto-Yazı b?l?m?nde Hiroşi Sugimoto’nun fotoğrafını İnan ?etin kısa bir anlatıyla yorumluyor. Kitaplık b?l?m?nde Banu Yıldıran Gen? Tatyana Tolstaya’nın ?te D?nyalar adlı ?yk? derlemesini, Şenay Eroğlu Aksoy ise ?lk? Oktay’ın ilk ?yk? kitabı Vesvese’yi inceliyor. Notos’un bu sayısında ?yk?leriyle yer alan yazarlar: Delmore Schwartz, Semrin Şahin, T?lay G?zeler, Eser Kuru, Ebru Y?cesoy Bayar, İbrahim Alaş, Mesut Barış ?v?n, Yasin Ulu, Sema ?zt?rk, Funda Mengilli, Ayla Bur?in Kahraman, Elif Can. Notos Eyl?l-Ekim 2021, 88

In Search of Lost Time (French: ? la recherche du temps perdu)—also translated as Remembrance of Things Past—is a novel in seven volumes by Marcel Proust (1871–1922). His most prominent work, it is known both for its length and its theme of involuntary memory, the most famous example being the «episode of the madeleine.» It gained fame in English in translations by C. K. Scott Moncrieff and Terence Kilmartin as Remembrance of Things Past, but the title In Search of Lost Time, a literal rendering of the French, has gained usage since D. J. Enright adopted it for his revised translation published in 1992. The novel began to take shape in 1909. Proust continued to work on it until his final illness in the autumn of 1922 forced him to break off. Proust established the structure early on, but even after volumes were initially finished he kept adding new material and edited one volume after another for publication. The last three of the seven volumes contain oversights and fragmentary or unpolished passages as they existed in draft form at the death of the author; the publication of these parts was overseen by his brother Robert. The work was published in France between 1913 and 1927. Proust paid for the publication of the first volume (by the Grasset publishing house) after it had been turned down by leading editors who had been offered the manuscript in longhand. Many of its ideas, motifs, and scenes are foreshadowed in Proust's unfinished novel, Jean Santeuil (1896–99), though the perspective and treatment there are different, and in his unfinished hybrid of philosophical essay and story, Contre Sainte-Beuve (1908–09). The novel had great influence on twentieth-century literature; some writers have sought to emulate it, others to parody it. In the centenary year of Du c?t? de chez Swann, Edmund White pronounced A la recherche du temps perdu «the most respected novel of the twentieth century.»[1]

"Tarihi anekdotlardan g?ndelik hayatın sıradanlıklarına, edebi eserlerin i?eriğinden nasıl yazıldıklarına, yazarların okullarda ?ğretilmeyen ?zelliklerinden ?eşitli edebi akımlara, aynalardan fotoğraflara, şehirler hakkında yazanlardan edebiyat tarih?ilerine, bah?elerden dostluklara, denizlerden yolculuklara uzanan denemeler okurları edebiyatın ve hayatın gizlerini keşfetmeye ?ağırıyor. Sal?h Birsel; Ziya Osman Saba, Marcel Proust, F. Scott – Zelda Fitzgerald, Ernest Hemingway gibi bir?ok yazar ve d?ş?n insanının yaşam ?izgilerini, pek de ?n plana ?ıkmamış y?nlerini ve psikanalitik a?ıdan sınır durumlarını tekrar yorumlarken, İstanbul başta olmak ?zere d?nyanın ?eşitli coğrafyalarında okurlarını derin bir yolculuğa ?ıkararak, b?t?n bu olup biten karşısında herkesi bir kez daha saygı duruşuna davet ediyor. Kendine has ?slubu ise yine her satırda hissediliyor."

El esc?ndalo Lemoine cuenta la historia real de Henri Lemoine, un ingeniero que afirm? que pod?a fabricar diamantes a partir de carb?n y convenci? a numerosas personalidades —entre ellas a altos cargos de la empresa de miner?a De Beers y al propio Proust— para que invirtieran en su m?todo. Cuando se descubri? el enga?o, las acciones de De Beers se desplomaron y Lemoine aprovech? para comprar una gran cantidad con la certeza de que, pasado el esc?ndalo, subir?an de precio otra vez y ?l se har?a rico. Por supuesto, su acci?n fue descubierta y Lemoine acab? en la c?rcel. Mientras tanto, Proust, que pronto vio el potencial literario de la historia, dio con una magistral forma de contarla: una serie de relatos, cada uno de ellos escrito imitando el estilo de algunos de los autores m?s c?lebres de Francia. De este modo, no s?lo vemos la verg?enza que pas? la alta sociedad parisina al descubrirse el timo, sino que podemos disfrutar de Proust escribiendo al estilo de Flaubert, Balzac o Saint-Simon. El resultado son unos relatos rebosantes de ingenio y de asombrosos gui?os literarios, en los que aparecen tanto los amigos del autor como personajes de ficci?n creados por los escritores que Proust imita. Proust, adem?s, escribi?  El esc?ndalo Lemoine poco despu?s de tomar la decisi?n de renunciar a la vida social de Par?s y se considera que esta es la obra en la que despunt? su magistral estilo. «Un bomb?n literario.» V?ctor Fern?ndez, La Raz?n"Lo mejor de Proust es la forma en que combina sensibilidad y tenacidad." Virginia Woolf"Despu?s de Proust hay cosas que, sencillamente, no podr?n repetirse." Fran?oise Sagan

Genevieve of Harwick had lived with her storm-tossed emotions ever since Marcel Ainsworth left to sail the seas, believing she'd wanted him for his name alone. But now that Marcel had finally returned, she swore to use all her womanly powers to keep him by her side.After two lonely years at sea, Marcel still hungered for a woman he could never have. The third son of the powerful Ainsworths would not suit Lady Genevieve, or so he thought. But when she became a stowaway on his ship, Marcel's determination crumbled. Amidst the crashing waves, would Marcel give in to the love they shared, and the passion that led them both?

"In Search of Lost Time" is widely recognized as the major novel of the twentieth century."–Harold Bloom "At once the last great classic of French epic prose tradition and the towering precursor of the 'nouveau roman'."–Bengt Holmqvist "Proust so titillates my own desire for expression that I can hardly set out the sentence. Oh if I could write like that!"–Virginia Woolf "The greatest fiction to date."–W. Somerset Maugham "Proust is the greatest novelist of the 20th century."–Graham Greene On the surface a traditional "Bildungsroman" describing the narrator's journey of self-discovery, this huge and complex book is also a panoramic and richly comic portrait of France in the author's lifetime, and a profound meditation on the nature of art, love, time, memory and death. But for most readers it is the characters of the novel who loom the largest: Swann and Odette, Monsieur de Charlus, Morel, the Duchesse de Guermantes, Fran?oise, Saint-Loup and so many others–Giants, as the author calls them, immersed in Time. "In Search of Lost Time" is a novel in seven volumes. The novel began to take shape in 1909. Proust continued to work on it until his final illness in the autumn of 1922 forced him to break off. Proust established the structure early on, but even after volumes were initially finished he kept adding new material, and edited one volume after another for publication. The last three of the seven volumes contain oversights and fragmentary or unpolished passages as they existed in draft form at the death of the author; the publication of these parts was overseen by his brother Robert.

Still stung from her ex-husband's betrayal, Dominique King has vowed never again to let a man play her for a fool. But everything changes the night she meets flat-out gorgeous Marcel Benoit. With one smoldering glance and that sexy accent…Dominique's hooked. And for the first time in her life, she's letting passion rule her heart–and loving it!From the moment he opens the door to Dominique, Marcel knows he has to have her. The ambitious Ph.D. student may be new to the U.S., but that doesn't stop him from pursuing the stunning, sassy banker. Sharing kisses on a sun-drenched tropical beach, Marcel and Dominique's dream of love is almost within reach. But long-held secrets threaten to darken their paradise. Unless they can learn to trust in themselves…and in each other….

A meditation on dying by a writer who has been compared to Proust, was much praised by Salman Rushdie and is perhaps most famous for producing very little.Harold Brodkey died of AIDS in January 1996. His last written words, produced hours before his own extinction, appeared in the New Yorker magazine the week of his death. This book is the author’s terrifying and intimate account of his journey into darkness.Born in 1930 in Illinois, Brodkey’s mother died when he was two, after which he became withdrawn and mute for over two years. He emerged from his silent cocoon as a prodigy, however, and both his parents and his trauma figure largely in his writing. He went to Harvard, and moved to New York in 1953, publishing his first collection of short stories in 1957. Despite publishing very little for the next 31 years, Brodkey developed one of the most extraordinary reputations in modern letters, and has been compared by serious critics to Milton, Wordsworth, Freud and Proust.

Marcel liebt es die Geheimnisse von Frauen dazu zu benutzen, dass sie sich vor der Kamera vor und f?r ihn ausziehen. Zusammen mit seinem besten Freund Thorsten nutzt er ihre Situationen schamlos f?r sich aus. Eines Tages trifft ihn der Schock, als jemand bekanntes vor der Kamera steht…

“Proust, anlatıma olan tutkumu ?yle ateşliyor ki ifade etmekte g??l?k ?ekiyorum. Ah! ?yle yazabilseydim! G?zyaşlarına boğulurdum herh?lde! Hayrete d?ş?ren o titreşimi, doygunluğu ve yoğunluğu sağladığı o anlarda -?deta cezbedici bir şey var- ?yle ki i?imde, ben b?yle yazabilirim hissini doğuruyor, sonra kalemi elime alıyorum ve ?yle yazamıyorum. Neredeyse kimse i?imdeki dil sinirlerini b?ylesine uyaramamıştır: resmen bir saplantı h?line geliyor. Fakat Swann’a geri d?nmeliyim.En b?y?k ser?venim ger?ekten de Proust. Yani -ondan sonra geriye yazacak ne kalıyor ki? Daha sadece ilk ciltteyim ve zannediyorum daha bulunacak ?ok kusur var ama ben hayret i?indeyim; sanki g?zlerimin ?n?nde bir mucize ger?ekleşiyormuş gibi. Sonunda, nasıl da s?rekli ka?ırdığımız o anı yakalamayı başarmıştı biri -ve onu bu m?thiş ve şahane kalıcı maddeye d?n?şt?rm?şt?? Tutkum nesneleşiyor -g?neşin, şarabın, ?z?m?n, kusursuz dinginliğin ve yoğun zindeliğin birleşimi gibi ?deta.Jacques Raverat… Bana Mrs. Dalloway hakkında ?yle bir mektup g?nderdi ki hayatımın en mutlu anlarını g?nlerini yaşadım. Merak ediyorum, acaba bu sefer bir şey başarabildim mi? Yani, şimdilerde bir b?t?n h?linde yaşadığım Proust’a kıyasla hi?bir şey başaramadım herh?lde. Proust’u ?zel kılan onun azami duyarlılıkla, azami kararlılığı harmanlayışından doğuyor. Kelebeğin g?lgesini son ana kadar aramaktan vazge?miyor. Bir enstr?man teli kadar sağlam ve kozasından yeni ?ıkmakta olan bir kelebek kadar ani. Ve sanıyorum beni hem derinden etkileyecek hem de her c?mlemde kıvama gelmeye ?alışacak.