?teki Erkekler

Yaşamıma başka t?rl? devam etmem m?mk?n değildi belki de. Unuttum, su?luluk duygusundan kurtulmak istedim ve eski beni sildim, peki yerine koyduğum ne? Bir kukla, ?yle mi? Algılarım zaman ve mek?ndan kopuyor, aklımda apansız bir tilki fikriyle ekranıma g?rmeden bakıyorum. “Av yoksa avcı da yok,” diye mırıldanıyorum kendi kendime, bu boşluktan ?ıkmak i?in d?ş?nce akışıma tutunmalıyım.” ‘?teki’ romanı; ?rneğine pek rastlanmayacak bi?imde geleceğin tasarımını g?n?m?z teknolojik gelişmeleriyle ilişkilendirerek okura hem s?rprizlerle dolu hem de bir o kadar tanıdık bir d?nya g?sterirken yazar Barış Toprak, T?rkiye’de ‘Bilim Kurgu’ ve 'Polisiye' edebiyatına yeni bir bakış a?ısı getiriyor…

Her insan kendi hayatının kahramanıdır. Onları se?ilmiş yerlerde aramak gerekmiyor. “Onda ne var!” denilecek kadar basit olmayan hayat m?cadelesinde, ayaklarının ?zerinde durup tek başına y?r?yebilmek en b?y?k kahramanlık sayılmalı. O kahraman ki pek ?ok badireler atlatıp, yaşam yolculuğunu sonlandırana kadar kendi ?yk?s?n? yazan kişidir. Esasında Cumhuriyet, bir y?n?yle k?yl?l?kten kurtulma hamlesiydi fakat bu hamlede, fizik ile metafiziğin birbirinin karşıtı gibi algılanması s?z konusuydu. Okul, caminin; ?ğretmen, imamın ayrılmaz par?ası iken, karşıtı gibi algılandı veya g?sterildi. Devletin ?ğretmeni tercih ettiği bu s?re?te halkın imamı tercih etmesi ka?ınılmazdı. Oysa okulu camiye egemen kılmaya ?alışmak yerine, camiyi okulla barışık tutmak gerekiyordu. Belki yaşanan bu ikilemde, bu ?lkenin aydınlarının tercihlerinin etkisi de vardı. Doğrusu, hi?birini dışlamadan, “hem o hem o” diyebilmek ?nemliydi.Bug?ne kadar okuduklarımızın pek ?oğu, kurumların ve y?netenlerin tarihidir. Toplumsal bilin?altını şekillendiren izd?ş?mleri g?rebileceğimiz netlikte “?teki insanın hik?yesi” pek seyrek kaleme alınmıştır. Bu y?zdendir ki ?ok farklı sosyolojik evrelerden ge?en bir toplumun tarihini okuduğumuzda, o toplumu oluşturan t?m kesimleri aynı sosyo-k?lt?rel iklimden ge?mişler gibi algılayabiliriz.Okuduğunuz biyografik anı kitabı, bir insanın hayatından hareketle toplumsal tarihe ışık tutacak niteliği haiz bir kişisel tarih ?alışmasıdır. Yazım t?r? itibarıyla diğer biyografi ?alışmalarının bir benzeri sayılabilir. Onlardan farklı yanı ise bir k?y imamının hayatının kaleme alınmış olmasıdır.

"Nabizade Nazım'dan Recaizade Mahmut Ekrem'e, Ahmet Rasim'den H?seyin Rahmi G?rpınar ve Suat Derviş'e; Tanzimat'tan harf devrimine dek T?rk?e edebiyatın zenginleşmesine katkı sunmuş isimlerin metinleri bu kez farklı bir bakış a?ısıyla derleniyor. Serdar Soydan, bu g??l? kalemlerin satırlarında k?h ?rt?k k?h a?ıktan anlatılan «„?teki“» cinsellikleri Ah Bu Sevda!'da buluşturuyor. D?nemin toplumsal ve sosyal hayatına ayna tutan, bir kısmı anonim hatta yasaklı, bazısıysa Latin alfabesine ilk kez aktarılan bu ?zg?n ve sıradışı hik?yelerde cinsel y?nelim ve cinsiyet kimliğine dair terimler, g?ndermeler ve argo kullanımları cinsel ?tekinin temsili, ?tekiye bakış ve ?tekiyi yansıtışın değişimini ve gelişimini de a?ık eden bir mahiyete b?r?n?yor."

Babalar da anlar. Bunu s?yleyebilen babalar artsın diye, ?ocuğu karnında taşıyamadığı i?in erkekler oyun dışı kalmasın diye, B?t?n bebekler en az anneleri kadar babalarını da hak ediyor diye, Babalar da bebeklerinin g?zlerine g?zlerini kilitleyip, dakikalarca beslenmesini hayran hayran izleyebilir diye, Erkekler de kalplerinde Rahm? bir odacık sahibidir diye, Hepsinden fazlası oğluna “seni hep ?ok sevdim, iyi bir baba olmak istedim” diye haykırabilen babalar var diye… Bu kitap, y?ksek sesle bir kere daha haykırıyor: BABALAR DA ANLAR…

?zel Ansiklopedi'sinin bu yedinci kitabında, kendi g?vdesinden ?teki g?vdeye uzanan ana ve ara yollara a?ılıyor Enis Batur. Anatomi dersinden yapışık ikizlere, şeytan tırnağından osuruğa, hasta g?vdeden olmadık g?m?lme t?renlerine sı?rıyor. Erotizm, mistik bakış, ironi, Hayat'ın şakaları ve şiddeti, organlar ve maskeler sayfadan sayfaya «can»ın sınırlarında dolaştırıyor okuru. G?vde'm, romanesk bir deneme kitabı.

"Bir devrimin fitilini yakmaya hevesli, haris felsefe ?ğrencisi Rosenthal, devrimci saiklerle yola ?ıkan d?rt genci hem budalaca hem de ?l?mc?l bir komplonun i?ine ?eker. B?t?nl?kl? bir programdan yoksun, k???k burjuva karakterli bu «„bağımsız“» yolun ?ıkışsızlığı daha başından belliyken, kendisi de ?rg?tl? bir kom?nist olan Paul Nizan, gen?liğin ?zg?rl?k arayışının, topluma ve kendisine karşı isyanının toplumsal ger?eklerle buluşmadığı ve ideolojik bir bilin?le yoğrulmadığı m?ddet?e nasıl sorumsuz sonu?lar doğurabileceğini derin bir i?g?r? ve deneyimden faydalanarak ortaya koyar. Jean-Paul Sartre'ın, kalemini bir silah gibi kullandığını s?ylediği Nizan'ın başyapıtı olarak değerlendirilen Komplo, adım adım yozlaşıp fosilleşen idealist d?ş?nceler, varoluş, ahlak, erdem, gen?lik, kadınlar ve pek tabii erkekler, hasmane ilişkiler, zaaf ve entrikaları derinlemesine sorgulayan bir tereke…"

"Şair ve deneme yazarı Sal?h Birsel, T?rk edebiyatının ?nde gelen ustalarındandır. G?nl?k konuşma dilinde pek az bilinen s?zc?k ve deyimleri tedav?le sokmakla kalmaz, kendi yarattığı ilgin? deyişleri de sık?a kullanarak oluşturduğu anlatımını alaycı tavrıyla birleştirdiği ?zg?n bir ?slubun sahibidir de. Sal?h Birsel, 1001 Gece Denemeleri'nin bu son halkasında da ger?ek bir edebiyat ş?leni sunuyor; sohbet eder gibi, i?ten, şakacı, ironik tarzı okuyanda tiryakilik yaratıyor. ""Ben denemelerimi şiir gibi yazarım. Boyuna s?zc?kler, t?mcelerle boğuşurum. Bir yerde, yazının iplerini ?ekenin ben olmadığımı, benim yerime, deneme yapısına karışmış s?zc?klerin karar verdiğini, buyruklar savurduğunu g?r?r?m. Kimi zaman belli bir t?mceye denememde yer vermek istediğim halde, bunun ?stesinden gelemem. Denemenin yapısı, denemedeki ?teki t?mcelerin sıralanışı buna engel olur. Ey okur, gıkını ?ıkarmadan okuduğun denememize şaşıp kalma. Bunun ayıbı da şanı da bizimdir."""

Kral S?leyman’dan beri Yahudilerin kutsal emaneti olan yedi kollu Şamdan Menora, Vandalların Roma’yı istilası sırasında ele ge?irilir. Bu acı duruma hen?z 7 yaşındayken tanık olan Benjamin Marnefesch, ?mr?n?, şamdanı ait olduğu yere geri getirmeye adar. Şamdanın neredeyse 90 yıllık g???, Yahudilerin kutsalına bağlılığıyla diyar diyar gezmesine ve bu s?re?te Benjamin’in de 88 yaşında son nefesine kadar m?cadelesine konu olur. "G?m?l? Şamdan", hangi inanışa, hangi dine ve hangi etnik sınıfa ait olursa olsun insanın değer verdiği, kutsal g?rd?ğ? emanetler i?in nasıl malını, canını ortaya koyduğunu, yaşayışlarını o emanetlere g?re şekillendirdiğini ve t?m sevin?lerinin ve kederlerinin kaynağının yine o emanetler olduğunu ortaya koyuyor. "Bizim b?t?n ?ilemizin kaynağı, elle tutulur olana tutunmamamız, daima arayanlar olarak kalmış olmamız ve sonsuza kadar g?r?nmeyenin peşinden gitmemizdir. Ancak g?r?nmez olana bağlanan, elle tutulur olana d?şk?n olandan daha g??l?d?r, ??nk? ?teki ge?ici, bizimki kalıcıdır."

"Edebiyatımızın ?zg?n kalemlerinden Sal?h Birsel hiciv sanatının en başarılı ?rneklerinden birini sunuyor. Kaleme aldığı tek roman olan ve Mehmet G?reli tarafından beyazperdeye de uyarlanan D?rt K?şeli ??gen, mek?nın; birey algısı bakımından kırılarak yeniden yorumlanışı, belleğin ritimlerine karşı ?ıkış, ahlak totaliterliğine tepki olarak koyulan birka? karışlık mesafe… ""Değil""lerin d?nyasına hoşgeldiniz. ""Ben bir g?zlemciyim, uluslararası bir g?zlemci. Gece uyurken bile g?zlemcilik g?revimi elden bırakmam. Gazinoda oturanlar, işportacılar, memurlar, m?d?rler, satınalma kurulu ?yeleri, şof?rler, karaborsacılar, ?nemli derneklerin genelyazmanları, orospular, hırsızlar, aydınlar hep benim g?zlemim altındadır. Ben, bu g?zlemciliğe, ?alıştığım T?t?n Yaprakevi'nin deposunda alıştım. İşimin, g?n?n yirmi d?rt saatinde etrafı kola?an etmek olması beni, ister istemez, kimi ger?eklere varmağa, ger?eklerin ?teki yanlarını, ???nc? yanını, d?rd?nc? yanını, beşinci, on beşinci, otuz beşinci yanını g?rmeğe g?t?r?yordu. Benim bu g?revimi ?okları anlamamıştır."""

T?rk edebiyatının usta ?yk? yazarı Memduh Şevket Esendal, birbirinden s?r?kleyici 25 hik?yeden oluşan Mendil Altında adlı eserinde bireyin ferd? ve i?timai yaşayışını mahirane bir ?slupla okuyucuya aktarmayı başarıyor. Usul usul, ?deta hasbih?l edercesine akan arı bir dil ile kaleme aldığı ?yk?lerinde modası ge?memiş bir mizah anlayışıyla insanları g?ld?rmeyi beceriyor. G?n?m?z insanlarının h?lleri, her şeyin farkında olan ama sessiz kalmayı tercih eden kadınların yanı sıra hovardalık yaparak kendini akıllı takımından sayan erkekler, siyasi birtakım d?zenbazlıklar, k?yl?lerin kurnazlığı ve hepimizin ?zlem duyduğu ancak mazide kalmış olan mahalle k?lt?r? gibi ?ok zengin bir konu ?eşitliliğine sahip bu hik?yeler; hayal ?leminizde nostalji r?zg?rı estirecek!.. "Pencerenin ?n?ne oturdu. Ortalık kararmış, ışıklar yanmış. Her nedense '?l?m nasıl olsa gelecek!' diye d?ş?nd?. Sonra Yusuf’u ve ailesini g?z ?n?ne getirdi. Bunlar da değişen, yenileşen yaşayışa ucundan kıyısından da olsa girmiş, s?r?klenip giden bahtiyarlar. Doktor o hayatın dışında kalmış. Bu ne demek? Bu o demek ki hayat y?r?m?ş gitmiş, o birlikte y?r?yememiş. Geride kalmış. Bu ihtiyarlamanın, kocalmanın, ?lmenin ta kendisi…"